Tuesday 7 August 2007

Κατόπιν -αν-ωρίμου σκέψεως










Ήθελα να σου πω..
Αλλά δεν πρόλαβα.
Τωρα ψιθυρίζω στα γυμνά καλώδια σε γλώσσα ηλεκτρισμένη.
Ήθελα να ξεκινήσω..
Αλλά με σταμάτησες.
Άγαλμα κείτομαι, ή παγωμένο κλαρί με το ένα πόδι ή φυλλάράκι μου στον αέρα.
Ζηλεύω όλη την υπόλοιπη πλάση. Το Αδιάκοπο πηγαινέλα της και ένα πορτοκαλί σύννεφο, που αόρατο θα γίνει την νύχτα, για να γεννηθεί πάλι, πορτοκαλί και να αλλάξει λευκό ή γκρίζο, αύριο.
Μηδενικός ο χρόνος μου.
Η αξία του, μετριέται, μ’ εκείνες τις σκιές, που τεράστιες φαντάζουν σ’ έναν τοίχο και ύστερα χάνονται στο χώμα.
Ήθελα να ονειρεύομαι.
Με ξύπνησε ο κόσμος.
Μόνο μια κατάρα επαναλαμβάνω, Αδιάκοπα σε δωμάτιο χωρίς ηχώ και παράθυρα.
Κάποτε ίσως γκρεμίσει κάποιον τοίχο:


Να γίνει ο κόσμος όνειρο και όνειρο ο κόσμος
Κι εγώ να μη μιλώ, εγώ πια να μη ζω
Να έχω γίνει όνειρο και να ΄χω γίνει ο κόσμος.



Picture: ''Angelvision'' By Larryknox

No comments: