Wednesday 19 November 2008

Μαύρες Πουέντ

Έλα σου λέω
Να κόψουμε κομματάκια την ομίχλη
Θα πλάσουμε ορθογώνια κρεβάτια
Κι ανάλαφρα καθώς θα 'ναι θα τα ρίξουμε
Στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών

Μαθαίνουμε να μετράμε την ηδονή
Με τα τριξίματα των σουμιέδων
Και τα κυρτώματα στις τάβλες
Ρυθμικοί ήχοι να κρυφακούει ο γείτονας
Απόδειξη ερώτων

Έλα σου λέω
Θα σου χαρίσω μαύρα πουέντ
Θέλω έντεκα πιρουέτες μικρή μου
Μέσα στα άλλα σου ονόματα
Το Άννα Πάβλοβα θα διαλέξω
Καθώς θα βουλιάζουμε στην λίμνη των κύκλων

Αμνησία κυλάει μπροστά απ' τα μνήματα
Όσοι νεκροί, τόσοι νεκροζώντανοι
Κι εσύ πλέξε ψυχή μου λευκή σκελέα
Ζεστά τα θέλουμε τα κορμιά
Ξόρκι στον παγωμένο Έσπερο

Έλα σου λέω
Θα στήσουμε απτάλικο χορό της βροχής
Καινούριες θάλασσες και λίμνες θα γεννηθούν
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου έχω κρύψει ένα αγκίστρι
Το δόλωμα φέρτο εσύ

Επικολλώ στις νύχτες μου καθαρόαιμα Mustang
Η Billie μεθυσμένη φωνάζει τ’ όνομά μου
Τα ρεσώ μείναν μόνα με τον τσίγκο τους
Μαύρες πουέντ σαρκάζουν στη βιτρίνα
Στροφές γύρω από τον ήλιο και τον εαυτό μου
Ξυπνητήρι η φωνή σου...
...Κυριακή αγάπη μου
Ώρα να φεύγω




anthrakoryxos © 17-11-2008 @ 00:31

4 comments:

Μαρινα ..... said...

δεν φοβαμαι τωρα...
δεν ανησυχω....

θα ξαναρθω...

ενα φιλι ...Κυριακης να ακουμπησω

και να μη φυγω....

Paranoia said...

....
κάποιες φορές η σιωπή : ΜΙΛΑΕΙ

fish eye said...

Έλα σου λέω
Θα στήσουμε απτάλικο χορό της βροχής
Καινούριες θάλασσες και λίμνες θα γεννηθούν
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου έχω κρύψει ένα αγκίστρι
Το δόλωμα φέρτο εσύ


μια καλησπερα απαλα να σου αφησω

anthrakoryxos said...

Μαρινάκι..
Τα χελιδόνια άπλωσαν φτερά..

Paranoia μου
Σιωπές ακολουθούμε συνήθως
Κι οι κραυγές, μεταμορφώνονται κι αυτές..


Φεγγαρένια
Μαξιλάρι η καλησπέρα..