Να κόψουμε κομματάκια την ομίχλη
Θα πλάσουμε ορθογώνια κρεβάτια
Κι ανάλαφρα καθώς θα 'ναι θα τα ρίξουμε
Στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών
Μαθαίνουμε να μετράμε την ηδονή
Με τα τριξίματα των σουμιέδων
Και τα κυρτώματα στις τάβλες
Ρυθμικοί ήχοι να κρυφακούει ο γείτονας
Απόδειξη ερώτων
Έλα σου λέω
Θα σου χαρίσω μαύρα πουέντ
Θέλω έντεκα πιρουέτες μικρή μου
Μέσα στα άλλα σου ονόματα
Το Άννα Πάβλοβα θα διαλέξω
Καθώς θα βουλιάζουμε στην λίμνη των κύκλων
Αμνησία κυλάει μπροστά απ' τα μνήματα
Όσοι νεκροί, τόσοι νεκροζώντανοι
Κι εσύ πλέξε ψυχή μου λευκή σκελέα
Ζεστά τα θέλουμε τα κορμιά
Ξόρκι στον παγωμένο Έσπερο
Έλα σου λέω
Θα στήσουμε απτάλικο χορό της βροχής
Καινούριες θάλασσες και λίμνες θα γεννηθούν
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου έχω κρύψει ένα αγκίστρι
Το δόλωμα φέρτο εσύ
Επικολλώ στις νύχτες μου καθαρόαιμα Mustang
Η Billie μεθυσμένη φωνάζει τ’ όνομά μου
Τα ρεσώ μείναν μόνα με τον τσίγκο τους
Μαύρες πουέντ σαρκάζουν στη βιτρίνα
Στροφές γύρω από τον ήλιο και τον εαυτό μου
Ξυπνητήρι η φωνή σου...
...Κυριακή αγάπη μου
Ώρα να φεύγω

anthrakoryxos © 17-11-2008 @ 00:31
4 comments:
δεν φοβαμαι τωρα...
δεν ανησυχω....
θα ξαναρθω...
ενα φιλι ...Κυριακης να ακουμπησω
και να μη φυγω....
....
κάποιες φορές η σιωπή : ΜΙΛΑΕΙ
Έλα σου λέω
Θα στήσουμε απτάλικο χορό της βροχής
Καινούριες θάλασσες και λίμνες θα γεννηθούν
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου έχω κρύψει ένα αγκίστρι
Το δόλωμα φέρτο εσύ
μια καλησπερα απαλα να σου αφησω
Μαρινάκι..
Τα χελιδόνια άπλωσαν φτερά..
Paranoia μου
Σιωπές ακολουθούμε συνήθως
Κι οι κραυγές, μεταμορφώνονται κι αυτές..
Φεγγαρένια
Μαξιλάρι η καλησπέρα..
Post a Comment