Sunday 3 February 2008

Πέφτοντας

Ξεχείλισα απο μια κούπα Κουβανέζικου καφέ, με σκούπισε Αιγυπτιακός πάπυρος, έγραψε πάνω του ο Σεφέρης, με κρεμάσαν σε Ανδαλουσιανό παράθυρο να στεγνώσω, με πήρε Καλιφορνέζικος ανεμοστρόβιλος, έπεσα σε μια λίμνη στο Λουγκάνο, βρέθηκα να κάνω παρέα μ΄ ένα βότσαλο που μετρούσε χρόνους σαράντα στον βυθό, εξορισμένο απο χέρι ερωτευμένου σε στιγμή διασκέδασης με την αγαπημένη του.
Κάποτε εξατμίστηκα. Έγινα βροχοσταγόνα κι έπεσα στον κήπο σου, καθώς έφευγες για τη δουλειά.

Είδες που έτσι κι αλλιώς βρήκα το δρόμο για το στόμα σου;

1 comment:

Anastasia said...

έγινα βροχοσταγόνα....πεταξα μακρυά...στην ψυχή σου ισως.