Συνοδεία Χρόνου

Έλεγα κάτι για το μέλλον πως θα 'γραφα.

Αλλά αυτό ήταν πριν.
Οι εκδορές της μνήμης, ιώδιο στα τραύματα της ψυχής
Γονατιστός ο χρόνος, ψάχνει το πιο μαλακό χώμα. Ν' αποθέσει προσευχές, ήλιο, σάβανο.
Κοιμήσου ξένε. Αγγελικόν ύπνο κάμε, χωρίς να πολυνοιάζεσαι για τα τερτίπια του κόσμου.
Η διαφάνεια των ονείρων μας, δεν ενδιαφέρει πολλούς. Η ζωή μας τους καίει. Η φωτιά τους μας απανθρακώνει.
Ξένε ξύπνα.
Σε καλεί η θηριωδία των πόλεων.
Η ασημαντοσύνη των χωριών.
Οι πολλοί και οι λίγοι.
Αδιαφόρησε ξένε.
Βρες το πιο μαλακό χώμα και μοιρασέ το στο χρόνο.
Που μένει φυγάς και μόνο στα κουρασμένα μάτια μετριέται.

Έλεγα κάτι για το μέλλον πως θα 'γραφα.
Αλλά αυτό ήταν πριν