Ότι μας κεντρίζει γιατί κάποιος άλλος το θέλησε, μας βάζει διλήμματα, που ίσως ποτέ δεν θα είχαμε.
Οι βαστάζοι της συνήθειας, δεν θα μας οδηγήσουν σε καμμία ζούγκλα, που δεν ξέρουμε ήδη.
Προτιμώμενο το γνωστό κεντρί, απο την άγνωστη σφήκα;
Θέμα τύχης-μοίρας, η ποσότητα του δηλητήριου.
Ή που θα εθιστούμε και θα μας βγεί σε καλό, ή που θα καταρεύσουμε γνωρίζοντας όμως..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Η άγνωστη σφήκα μπορεί να αλλάξει τη ροή του αίματος που το γνωστό κεντρί προκάλεσε.
Και τότε αυτό που γνωρίζεις παύει να είναι το ίδιο.
Θέμα τύχης; Μοίρα;
Ή αιώνια ανάγκη να προχωράς;
Απολαμβάνω να χάνομαι στις σκέψεις σου όταν ελεύθερα πετούν ακόμα και πληγωμένες.
Ο σταλλακτίτης σου είναι όσο μαύρος μ' αρέσει...
"Στους κρυστάλλους των δακρύων μου θα κατοικήσω. Τους πύργους του θανάτου μου καιρός να χτίσω".
Κι η αλμύρα των δακρύων έχει υπέροχη γεύση.
Να κυλάς.
Υπέροχο blog anthrakoryxe.
Post a Comment