Sunday 6 April 2008

Φόντο Μαύρο

Μαύρο φόντο έχουν οι ομιλίες μας.
Λογοκριμένη σκηνή, σε ταινία ανεκπλήρωτου έρωτα οι εκατέρωθεν ματιές.
Λάτρεψα εκείνα τα γαρίφαλα, που μιλούσαν για το τέλος.
Μίσησα τα χαμόγελα που όριζαν την αρχή
Χωρίς αρχή, δεν έχει τέλος.
Όταν έρθει όμως, πρέπει να το λατρέψεις.
Μόνο τότε σπιθίζει όμορφα η εικόνα σου.

Μέσα μου γράφονται έπη
για τα μικρά προτεκτοράτα μας
Τα σύνορά μου αλλάζουν συνεχώς

Τα αληθινά παραμύθια, δεν έχουν ποτέ καλό τέλος
Κι όμως λατρεύω τα παραμύθια
Καταλαβαίνω αν είναι ή όχι αληθινά
απο την μυρωδιά γαρίφαλλου
Και το μαρμάρινο που βλέπω μες στα μάτια σου

Σου το είπα;;;
Λατρεύω τα γαρίφαλλα
Μυρίζει όλο το σπίτι σήμερα.
Δεν θα κοιτάξω τα μάτια σου.

Σ' αγαπώ
Καληνύχτα

7 comments:

Anonymous said...

η ψυχη μου ευφραινεται καθε
που σας διαβαζω ,τα συνορα σας αλλαζουν συνεχως....
θελω να πω πολλα..
αλλα οι λεξεις μου ειναι λιγες,

Μαρινα ..... said...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11


καλη σου νύχτα

Φαίδρα Φις said...

εδώ δεν ήρθε ακόμα...
ο πόλεμος εννοώ

γεια χαρά κι από δω

Anonymous said...

Την ψυχή σου έχεις κρύψει από σένα σε ένα μαύρο φόντο. Την διαβάζω σαν παραμύθι.
Soul32

Ευτυχία said...

Μίσησα τα χαμόγελα που όριζαν την αρχή...

αν χαμογελάσω, θα χαμογελάσεις κι εσύ:

Λορελάη said...

Ενδιαφέρουσα γραφή!
καλημέρα :)

anthrakoryxos said...

Ευχαριστώ σας που περνάτε, αγαπημένοι φίλοι!!!
Ο χρόνος δεν είναι αρκετός, θα 'θελα περισσότερο να ΄χα.
Ας είναι όμως.
Και σ' αυτόν τον λίγο, χαμογελώ όταν σας βλέπω..