Fool Moon

Αυτό που προστάζει το φεγγάρι δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν άκουσες.

Ούτε ότι δεν είδες.

Βηματισμοί - κυματισμοί, παραδίδουν τα χρώματα στο ασημί ή το μαύρο..........

Και μια πεθαμένη ελπίδα, φοράει ένα σεντόνι και έρχεται να με τρομάξει.

Έτσι

Μετά απ΄ όλα αυτά, τα ουσιαστικά αναπάντητα ερωτήματα και αφού το φιλοσόφησε για λίγο (γύρω στα 1593 χρόνια), ο σταλακτίτης αποφάσισε ότι το μόνο που είχε σημασία, ΄(τουλαχιστον για τα επόμενα 1534500000000 χρόνια), ήταν να λέει αυτά που ήθελε, όπως ήθελε, όταν ήθελε.
Α! Και αυτά που είχε ακούσει, αυτά που τον έκαναν αυτό που είναι, απο τις μικρές χαραγματιές του, μέχρι εκείνη την μεγάλη κορυφογραμμή του, που έμοιαζε με καράβι και οι τουρίστες ονομάζανε ''βυθοαβύθιστο''.
Γιατί αποφάσισε όλα αυτά;
Έτσι.
Γιατί μπορούσε και είχε αυτό το δικαίωμα.
Άλλωστε ποιος μπορεί να κατηγορήσει έναν σταλακτίτη;

((((((((((((((((((((((((((((((((((()))))))))))))))))))))))))))))))))))

Έκλεισα την συγνώμη μου μέσα σε χάρτινους τοίχους.
Έτσι, για να μπορείς να την ζωγραφίσεις.
Δίπλωσα τους χάρτινους τοίχους, σε μια σαϊτα.
Έτσι, για να μπορέσει να σε φτάσει.
Έκλεισα την σαϊτα μου μέσα σ΄ έναν φάκελλο.
Έτσι, γιατί οι σαϊτες δεν πετάνε για πολύ ώρα.
Σφράγισα τον φάκελλο μ΄ ένα φιλί.
Έτσι, γιατί το φιλί φτάνει πολύ μακριά, για να φτάσει εκεί που θέλει.
Χωρίς νερό, τροφή, ύπνο, χάπια για τον πονοκέφαλο.
Έτσι με την δύναμη της προσμονής, της ανάμνησης, της γεύσης.
Τι;
Αν έχει ψυχή το φιλί;
Εκεί μαζεύεται και το τελευταίο μόριο της ψυχής μας, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας.
Έτσι, γιατί θέλει να δοθεί.
Χωρίς έτσι πρέπει.


Painting: Peter Van Straten