Tuesday 19 June 2007

Ένεκα η ανάγκη, βλέπετε..










Η ανάγκη της επικοινωνίας, της κλειδαρότρυπας, του ψωνίσματος, της εμμονής, της απόστασης, της ανωνυμίας,της προοπτικής, της διαφήμισης, της μοναξιάς, της προσδοκίας, της αυτοψυχανάλυσης, το να ''κοινωνήσει'' κανείς μαζί με άλλους, να τους κοροϊδέψει, να τους ''γλύψει'', να τους φιλήσει, να τους φανταστεί, να, να, να...
Αυτά αναρωτήθηκε ο εν λόγω σταλακτίτης, όταν ένας ροζ σταλαγμίτης στα 10mr κάτω δεξιά, άρχισε να του εξηγεί τι είναι blog (ιστολόγιο).
Είπες τίποτα;

4 comments:

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Δεν θυμoτανε που και πoτε γεννηθηκε. Θυμαται να κυλαει απο την ακρη ενος ματιου σε ενα απαλο προσωπο και μετα να χανεται στο χώμα. Καποιες χιλιαδες χρονια μετα, ειχε σωμα. Ηταν αλμυρο και γεννουσε δακρυα. Μονο τις νυχτες. Μονο που εκει που βρισκοταν ακινητος, ηταν παντα νυχτα.

Όχι δεν είπα τίποτε.
Τι άλλο να προσθέσω;
Καλημέρα

Anonymous said...

Εγω πρώτη φορά μπήκα στο ορυχείο σου και το βρήκα χρυσωρυχείο! Τωρα απο
που προέκυψε η ανάγκη του σταλακτίτη; Ομολογω ότι κά
τι μου διαφεύγει!
το όνομά μου είναι "το αερικό" αλλά προς το παρόν το blog μου
είναι υπό ανακαίνιση. Τα λέμε!

Anonymous said...

Είπες πολλά!
προσεκτικά, με βήματα απαλά, κρατώντας μόνο ενα φακό, θα σ' επισκέπτομαι.
το αερικό

anthrakoryxos said...

@Τάσο
Κύριε Τάσο, προσθέστε ίσως γιατί μπορεί κάποιος να δημιουργεί ένα blog.
Καλώς ορίσατε!

@αερικό
Η ανάγκη Μας;
Καλως ήρθες και καλές πτήσεις!